Τσιόδρας: Τι φοβάται για το μέλλον

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο Blue Magazine της Aegean Airlines έδωσε ο επικεφαλής της επιτροπής λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας, Σωτήρης Τσιόδρας.
Ο Σωτήρης Τσιόδρας, μίλησε για τη στιγμή που λύγισε on camera, ενώ εξέφρασε και τους φόβους του για το μέλλον.

«Από την πρώτη στιγμή που βγήκα στην κάμερα, το μόνο που σκεφτόμουν είναι ότι πρέπει να πω την αλήθεια απέναντι στον κόσμο (όπως ήταν γνωστή εκείνη τη στιγμή) και ότι είμαι μέρος του όλου. Όλο αυτό ήταν τεράστιο βάρος και μεγάλη ευθύνη. Κοινωνική ευθύνη όχι ατομική, γιατί πάντα σκέφτεσαι μήπως πεις κάτι που δεν ερμηνευτεί σωστά ή που θα παρεξηγηθεί…», ανέφερε ο κ. Τσιόδρας.

Σε αναφορά του για την στιγμή που λύγισε on camera: «Οι δηλώσεις μου για τους ηλικιωμένους ήταν μέσα από την καρδιά μου, αλλά ταυτόχρονα εξέφραζαν και την επιστημονική μου επιθυμία και τη δυνατότητα που έβλεπα ότι υπήρχε να τους προστατεύσουμε. Άρα ήταν ένα πάντρεμα των δύο. Μίλησε η καρδιά μου. Και θέλω να πιστεύω ότι η πλειονότητα των ανθρώπων που ήταν στη θέση μου μιλούσαν με παρόμοιο τρόπο».
 λοιμωξιολόγος αποκάλυψε και μερικές από τις πιο συγκινητικές στιγμές που έζησε όλο αυτό το διάστημα. «Δεν θα ξεχάσω τις στιγμές που βρεθήκαμε μαζί με τους συναδέλφους μας και την ηγεσία κοντά σε κόσμο που είχε ανάγκη να μας δει. Αλλά κι εγώ ήθελα να γίνω μέρος του κόσμου αυτού, κομμάτι του όλου, όπως συνέβη στις περιπτώσεις με τους Ρομά στη Λάρισα, με τους μετανάστες στο Κρανίδι. Εκεί που έπρεπε να μην υπολογίσεις προσωπικά ρίσκα και κίνδυνο. Ενώ υπήρχαν και μέρη στα οποία αισθανόσουν την εσωτερική φωνή των ασθενών που σε καλούσαν να είσαι κοντά τους. Ή τη δική σου εσωτερική ανάγκη να είσαι δίπλα τους. Όπως όταν επισκέφτηκα κάποιες ΜΕΘ, ιδιαίτερα στην αρχή της πανδημίας και έμεινα μαζί με τους ασθενείς» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Οι φόβοι για το μέλλον

Σε σχέση με τους φόβους του για το μέλλον είπε: «Φοβάμαι το στίγμα, το να διακρίνεις τους ανθρώπους σε μολυσμένους και μη μολυσμένους. Φοβάμαι την συνωμοσιολογία και το να επικροτεί κανείς την μερική -όχι όλη την αλήθεια, και ακόμη χειρότερα το ψέμα. Φοβάμαι το να μην έχεις την αντοχή να συζητήσεις και να συνδιαλλαγείς με την επιστήμη μένοντας προσκολλημένος στην δική σου ιδεοληψία. Φοβάμαι τον θάνατο, αλλά ελπίζω σε μια άλλη ζωή.

Όχι τόσο τον θάνατο από τον ιό, αλλά τον θάνατο τον πνευματικό, τον θάνατο των ανθρώπων που δεν μπορούν να διαβάσουν ένα βιβλίο ή ένα ποίημα, που δεν μπορούν να …κλάψουν ή να τραγουδήσουν, να ακούσουν συναρπαστικές μουσικές, να μυρίσουν πνευματικά αρώματα, που δεν μπορούν να αγαπήσουν. Νομίζω ότι μπορούμε να προβάλλουμε ως αντίβαρο την αλληλεγγύη, την ανάγκη για συνεχή αναζήτηση της αλήθειας και την επαναθεώρηση της ίδιας μας της ζωής μέσα από όλη αυτή την εμπειρία. Το να επαναξιολογήσουμε τον εαυτό μας, όχι ατομικιστικά αλλά να τον δούμε σαν ένα μέρος του συνόλου».

πηγή: cnn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Από το Blogger.